Albert Joseph Franke (Buchwitz (Budziszów) k. Wrocławia 1860 – Monachium 1929) studia malarskie rozpoczęte w Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, kontynuował w Akademii w Monachium, gdzie – w latach 1880-1890 – kształcił się pod kierunkiem Otto Seitza, Aloisa Gabla i Wilhelma von Lindeschmita. W roku 1885 i 1887 podróżował do północnej Afryki, co znalazło odbicie w jego ówczesnej twórczości (np. Handlarz bronią w Tunisie; muzeum w Zurichu). Z początkiem lat dziewięćdziesiątych XIX wieku artysta – już na stałe – osiadł w Monachium. Został członkiem monachijskiego Stowarzyszenia Artystów (Künstler-Genoschenschaft) i – od 1900 – regularnie wystawiał w Glaspalast. Swoje obrazy wysyłał także na wystawy do Düsseldorfu i Berlina (1899, 1900, 1907, 1912). Malował wówczas przede wszystkim wnętrza ze scenami rodzajowymi rozgrywającymi się w czasach rokoka, w XVIII wieku (np. Gra w szachy, Koncert, Przy deserze itp.).