Roman Cieślewicz studiował w latach 1942-1946 w Szkole Artystyczno-Przemysłowej (d. Instytut Sztuk Plastycznych) we Lwowie, następnie w ASP w Krakowie w latach 1949-1955. Od 1955 mieszkał w Warszawie, współpracował z wydawnictwami RSW "Prasa", WAG i Centralą Wynajmu Filmów, która w tym czasie sprawowała mecenat nad twórcami plakatu. W 1955 otrzymał Nagrodę WAG im. Tadeusza Trepkowskiego za twórczość plakatową. W latach 1959-1963 był redaktorem graficznym pisma "Ty i Ja". W 1963 osiedlił się wraz z żoną, rzeźbiarką Aliną Szapocznikow, w Paryżu, gdzie nawiązał kontakt z "Grupą Paniczną" Rolanda Topora (był jej członkiem od 1967). Przyjaźnił się też z reżyserem Fernando Arrabalem, którego portretował i dla którego projektował plakaty. Współpracował z różnymi wydawnictwami i pismami, w tym z miesięcznikiem "Elle", którego był redaktorem graficznym od 1964, a dyrektorem artystycznym w latach 1966-1969. Uczył w Ecole Supérieure des Arts Décoratifs w Paryżu (1973-1975) i w Ecole Supérieure des Arts Graphiques tamże (od 1975). Od 1975 współpracował jako grafik i wystawiennik z Centre Georges Pompidou w Paryżu. W okresie polskim był współtwórcą fenomenu polskiej szkoły plakatu. Jako jeden z pierwszych stosował w swych plakatach efekty wizualne fotografii, charakterystycznych dla tego medium odkształceń optycznych. Obok plakatu i różnorodnych form grafiki wydawniczej zajmował się też, zwłaszcza w późnym okresie, fotomontażem i collage'em. Zdobył wiele nagród międzynarodowych, np. I nagrodę i Złoty Medal na IV Międzynarodowym Biennale Plakatu, Warszawa 1972, Nagroda Specjalna na I Międzynarodowej Wystawie Plakatu Filmowego z okazji Festiwalu w Cannes 1973, Prix de l'humeur noir, Paryż 1980, Grand Prix d'Arts Graphiques, Paryż 1990; Prix du President du Biennale d'Art Graphique, Brno 1992.