IInformacje o dziele:
Obraz jest śladem akcji Tadeusza Kantora pt. "Multipart" (połączenie słów multiplikacja - powielenie i partycypacja - wzięcie udziału). Planując tę akcję w Galerii Foksal w Warszawie, Kantor listownie zlecił, by według dostarczonego przezeń "sposobu wykonania" sporządzono 40 egzemplarzy białego obrazu z parasolem, 120 x 110 cm każdy. Obiekty te podczas wernisażu w lutym 1970 roku zostały sprzedane. Według sporządzanej na miejscu umowy nabywca mógł pisać, malować, umieszczać na obrazie dowolne hasła i przedmioty, a nawet go zniszczyć. Był jednocześnie zobowiązany po roku udostępnić swój egzemplarz na II edycję "Multipartu" (odbyła się w 1971). W ten sposób zostało rozprowadzonych wśród nabywców kilkanaście prac. Ta utrzymana w konceptualnym duchu akcja miała w intencji autora podważyć unikalność dzieła sztuki (40 w zasadzie jednakowych obrazów, wykonanych, co więcej, nie przez artystę, lecz według jego wskazówek), jak również celebrę wystawiania i sprzedaży dzieła. Niemniej fakt, iż "multiparty" były sygnowane i stanowiły przedmiot transakcji zaaranżowanej przez czołowego artystę awangardy wystarczył, by stały się w obrocie galeryjnym obiektami cenionymi na równi z innymi pracami Kantora.
Uwaga
W naszym katalogu pojawił się błąd w opisie w.w. obrazu. Opis w Internecie jest...
Tadeusz Kantor:
Tadeusz Kantor (Wielopole Skrzyńskie 1915 - Kraków 1990) studiował scenografię w ASP w Krakowie w latach 1934-1939. W 1942 założył Teatr Podziemny, który działał do 1944, dając dwa spektakle: "Balladynę" i "Powrót Odysa". W trakcie prac nad spektaklami zawiązało się grono artystów, którzy w 1945 utworzyli pod wodzą Kantora „Grupę Młodych Plastyków“. Ta z kolei stała się zalążkiem zarówno eksperymentalnego teatru Cricot 2 (utworzonego w 1955), jak i drugiej „Grupy Krakowskiej“ (utworzonej w 1957). W 1947 Kantor przebywał na rocznym stypendium w Paryżu, po powrocie był jednym z organizatorów I Wystawy Sztuki Nowoczesnej, Kraków 1948/49. W latach 1950-1954 nie uczestniczył w wystawach. Od 1955 jego twórczość biegła dwutorowo. Z jednej strony działał jako malarz, twórca „ambalaży“, od 1965 happeningów, z drugiej - poświęcał się pracy nad kolejnymi spektaklami Cricot 2, z których każdy był wydarzeniem artystycznym, zwłaszcza od lat 70.: "Umarła klasa" (premiera 1975), "Wielopole, Wielopole" (1980), "Niech sczezną artyści" (1985), "Nigdy tu już nie powrócę" (1988); zmarł po ostatniej próbie spektaklu "Dzisiaj są moje urodziny" (premiera 1991). Współpracował stale z galeriami: Krzysztofory w Krakowie (gdzie również miał siedzibę teatr Cricot 2) i Foksal w Warszawie. Od 1979 wraz z teatrem Cricot 2 przebywał głównie we Florencji. Był teoretykiem sztuki i teatru, autorem wielu manifestów. Uczestniczył w wystawach miedzynarodowych najwyższej rangi, jak Documenta w Kassel (1959, 1965), Biennale w Wenecji (1960), Biennale w Sao Paulo (1967). Otrzymał m.in. Prix Rembrandt Fundacji Goethego, Bazylea 1978, Medal „Arts et Lettres“ Ministra Kultury Francji 1982, nagrodę Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego, Nowy Jork 1982 i wiele nagród teatralnych.
Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
---|---|---|---|---|
2003-11-16 | 66 | 13 980 zł | 28 892 zł | N/A PLN USD EUR |