Janusz Orbitowski  (Kraków 1940-Kraków 2017) studiował w latach 1961-67 na Wydziale Malarstwa i Grafiki ASP w Krakowie, uzyskując dyplom w pracowni Adama Marczyńskiego. Od 1971 był pedagogiem w macierzystej uczelni, od 1993 profesorem. Od wczesnych lat uprawia sztukę geometryczną, systemową, będąc jednym z najbardziej konsekwentnych jej przedstawicieli w Polsce. Tworzył monochromatyczne kompozycje reliefowe oraz ich odpowiedniki w technikach rysunkowych. Operuje modularnymi formami kwadratów, rombów lub prostokątów, czasem wzbogacanych rytmami cienkich listewek czy prętów. Układy tych elementów, sytuowanych w różny sposób względem siebie i względem podłoża, wzbogaca efektami walorowymi. Uzyskuje je metodami malarskimi lub przez oświetlenie – tak, by wystające elementy reliefu rzucały cienie. Artysta wielokrotnie wystawiał w kraju i za granica, m.in. na wystawach sztuki geometrycznej organizowanych przez Bożenę Kowalską. Był też uczestnikiem jej plenerów w Okunince w latach 1984-97. Współpracował też z Galerią Starmach w Krakowie.