sygnowany (na cokole z prawej strony u dołu): H Van Baden i datowany dwukrotnie - na kartuszach ponad drzwiami - po lewej: 1638; - po prawej cyframi rzymskimi: MDCXXXVIII

Prezentowany obraz jest typowym dziełem Hansa Jsz. van Badena, artysty dość rzadko spotykanego na rynku sztuki. Przedstawia wnętrze monumentalnej renesansowej świątyni o kolebkowym sklepieniu, które oświetlone jest światłem padającym z licznych okien umieszczonych w absydzie, ponad absydą i w lunetach. Architektura ujęta została z centralnego punktu widzenia - oś kompozycji wyznacza usytuowana w głębi absydy nastawa ołtarzowa (aron hakodesz) o wieżyczkowatej konstrukcji. Na pierwszym planie, w owej kompozycyjnej osi, widoczne są dwie postaci biblijne, odbiegające swymi starożytnymi kostiumami od innych osób zaludniających wnętrze świątyni, które ubrane są we współczesne stroje siedemnastowieczne. Żydowski kapłan, wręczający bochenki chleba starożytnemu rycerzowi to Achimelek, kapłan z Nob, który ratuje w potrzebie Dawida uciekającego z towarzyszami przed gniewem i prześladowaniem Saula (I Księga Samuela, 21, 2-7). Achimelek nie mając zwykłego chleba zdecydował się dać Dawidowi święte chleby pokładne. Jako odstępstwo od zasad w wyższej konieczności życiowej, fakt ten wspomina z aprobatą Ewangelista Mateusz (Mt 12). Grupa Dawida i Achimeleka jest w ikonografii tematem niezmiernie rzadkim. Być może obraz miał swój odpowiednik w kompozycji z grupą...