Stanisław Pichor – malarz, kompozytor, skrzypek; po roku 1890 studiował w klasie skrzypiec war- szawskiego konserwatorium muzycznego, a w latach 1898-1904 kształcił się w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Jacka Malczewskiego, Józefa Mehoffera i Leona Wyczółkowskiego. W czasie studiów wyróżniany był medalami (trzy brązowe i jeden srebrny). Po studiach stale mieszkał w Krakowie, skąd często wyjeżdżał do Zakopanego. W latach 1915-1917 przebywał w Charkowie. Pichor malował głównie pastelem i akwarelą, ale także olejno. W jego twórczości, która mieści się w nurcie sztuki Młodej Polski, czytelne są wpływy Malczewskiego i Wyspiańskiego. Malował przede wszystkim portrety (m.in. odznaczony medalem Portret Bolesława Biegasa, Portret Leopolda Staffa, cykl portretów muzyków, Autoportret, Zadumana). Malował także kwiaty, pejzaże tatrzańskie i obrazy religijne. Swoje prace pokazywał na wystawach w Warszawie (TZSP, Salon Krywulta), w Krakowie (TPSP) we Lwowie (TPSP), w Zakopanem Bochni, Brodach i Wiedniu.