Wilhelm Gdanietz – malarz i grafik niemiecki związany z Düsseldorfem, gdzie stale mieszkał i tworzył. Studiował w tamtejszej Akademii u Clausa Meyera, Eduarda von Gebhardta, Willy Spatza, a później także w tzw. Meisterschule w Franza Kiedericha. Wyjeżdżał w liczne podróże studyjne do Holandii (głównie do Dordrechtu i Edamu), do Fryzji i na Rugię. Przypuszczalnie był także w Jerozolimie, o czym świadczyć może rysunek Żydzi pod Ścianą Płaczu z roku 1936. Był członkiem kilku ugrupowań artystycznych, m.in. Towarzystwa „Malkasten” i Stowarzyszenia Artystów Düsseldorfskich. W swoich obrazach nawiązywał do tradycji dawnego malarstwa holenderskiego o charakterze rodzajowym. Malował postaci we wnętrzach mieszkalnych – kobiety zajęte pracą przy kuchni i starych rybaków naprawiających sieci, palących fajki, muzykujących lub czytających gazety. Prace te wyróżniają się realizmem i dbałością o drobne realia, budując sugestywny obraz codziennego życia tych ludzi. Artysta zgromadził w swej pracowni wiele sprzętów, naczyń kuchennych, charakterystycznych biało-niebieskich kafli i różnych innych przedmiotów, które były mu pomocne przy malowaniu i które umieszczał w tle swych kompozycji. Malował także portretowo-rodzajowe obrazy z Tyrolu (Dziewczyna przy oknie, Tyrolski przewodnik), martwe natury i pejzaże, m.in. z Rugii. Jego obrazy do dziś cieszą się znaczną popularnością; widuje się je na wystawach, spotyka w antykwariatach i aukcjach sztuki.