Portretowany X. Dominik Radziwiłł (1786-1813) ostatni ordynat nieświeski i ołycki „jeden z najbogatszych panów polskich, odważny, przystępny, miły w obcowaniu, nieodżałowanej straty, młody jeszcze człowiek“.
Od 1810 pułkownik 8. pułku ułanów Księstwa Warszawskiego, uczestnik kampanii moskiewskiej Napoleona, od października 1812 major 1. pułku Szwoleżerów Gwardii Cesarskiej, uczestnik bitwy pod Lipskiem. Ranny w bitwie pod Hanau (30 X 1813) zmarł w Lauterecken we Francji (11 XI 1813).
Odznaczony: kawalerskim i oficerskim orderem Legii Honorowej, krzyżem kawalerskim Virtuti Militari i bawarskim orderem św. Huberta; był też honorowym kawalerem maltańskim.
(więcej w: Polski Słownik biograficzny, t. 30/1, r. 1987, s. 176-178; także: http://napoleon.gery.pl)

Według tradycji przetrwałej w rodzinie właścicieli, portret ma być dziełem znanego portrecisty Józefa Grassiego (1758-1838). Atrybucja taka nie daje się jednak obronić. Obraz bardziej przypomina prace z kręgu wileńskiej szkoły Jana Rustema (1762-1835), malarza który zresztą sam księcia Dominika portretował. Portretów księcia nie zachowało się wiele - niektóre z nich są zresztą powielanymi wizerunkami pośmiertnymi, malowanymi na podstawie wcześniejszych pierwowzorów bądź jako idealizowane portrety imaginacyjnymi. Tym większa wartość...