Kazimierz Olpiński w latach 1893-1897 studiował w Akademii w Monachium pod kierunkiem Karla Raupa i Karla Marra, w latach 1897-1900 w Paryżu – w Académie des Beaux-Arts u René Xaviera Prineta, Jamesa Whistlera i Rafaëla Collina oraz w Académie Colarossi, a w latach 1900-1905 w Akademii w Wiedniu u Kazimierza Pochwalskiego. Kilkakrotnie otrzymywał wyróżnienia i medale za prace studenckie, złotym medalem nagrodzono także jego Pejzaż jesienny pokazany na wystawie w Paryżu. Podróżował do Włoch (1899-1901) i Kurlandii. Po powrocie do kraju pracował jako nauczyciel rysunków w gimnazjach Krosna, Krakowa i Żywca. W 1921 zamieszkał we Lwowie, gdzie został profesorem w państwowej Szkole Przemysłowej, a od 1936 uczył rysunku na Politechnice. Malował pejzaże, sceny rodzajowe i tzw. typy ludowe, a także portrety i sceny legionowe (Przysięga legionistów na rynku żywieckim, 1915; Śmierć legionisty pod Limanową, 1920). Wystawiał we Lwowie, Krakowie, Warszawie, Żywcu, brał także udział w Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu. Prace artysty – obrazy olejne i akwarele – znajdują się w zbiorach Muzeów Narodowych w Krakowie, Warszawie, Szczecinie, Poznaniu, w zbiorach muzeów w Żywcu, Jarosławiu oraz w Galerii Obrazów we Lwowie.