sygn. l.d.: Witold Pruszkowski | 1879

...Anhelli był umarły.
W ciemności, która była potem, rozwidniła się wielka zorza
południowa i pożar chmur. A księżyc znużony spuszczał się
w płomienie niebios, jakoby gołąb biały spadający wieczorem
na chatę czerwoną od słońca zachodu.
Eloe siedziała nad ciałem zmarłego, z gwiazdą melancholiczną
na rozpuszczonych włosach...

Obraz - odnoszący się do tego, końcowego fragmentu poematu Juliusza Słowackiego Anhelli - jest pastelową wersją sławnej kompozycji Śmierć Anhellego, którą Witold Pruszkowski namalował olejno w dużym formacie (178 x 93 cm; obecnie w Muzeum w Irkucku). Dzieło to pokazane w roku 1879 na wystawie w Krakowie, wzbudziło tak powszechny podziw i zainteresowanie, że: „Cały kraj znał ten obraz jeżeli nie z oryginału, to z [...] pięknej reprodukcji oleodrukowanej dołączonej jako premium do warszawskich „Kłosów“. Rzeczy tak fantastycznej, tak efektownej nigdy zapewne przedtem na salach wystawy krakowskiej i warszawskiej nie widziano. Ta Eloe z tumanów śniegu, z mgieł i łamań światła utworzona, ten biały śnieg poczerwieniony łuną zorzy północnej, ten pożar chmur pełen piękna i grozy, były tak nowe, takie wyrwane...