duński malarz marynista i pejzażysta Początkowo uczył się w Tegneskole, kopenhaskiej szkole rysunku, u rzeźbiarza Christiana. Carla Petersa i malarza Frederika Vermehrena i w latach 1868-1874 w Królewskiej Duńskiej Akademii Sztuk Pięknych u Vilhelma Kyhna. Wyjeżdżał w podróże studyjne do Holandii, Belgii, Włoch, Tyrolu i Niemiec. Jednak szczególnie upodobał sobie wyspę Bornholm, na którą po raz pierwszy udał się wraz z profesorem V. Kyhnem i którą potem odwiedzał latem przez ponad 50 lat. Jej wybrzeża i wysokie klify z rozbijającymi się o nie falami stały się ulubionym motywem obrazów artysty, przynosząc mu przydomek „Bølgebrandt” (Brandt od fal). Chętnie malował też ruiny bornholmskiego zamku Hammershus. Podobne „romantyczne” motywy znajdował także w Holandii i Belgii, do Włoch i Niemiec. Obrazy artysty były bardzo popularne, trafiając do wielu prywatnych domów i kolekcji. Wielokrotnie pokazywane też były na licznych wystawach w Europie, a także w Stanach Zjednoczonych., m.in. w Chicago na Kolumbijskiej Wystawie Światowej w 1893 i Art Institute of Chicago w 1895 roku.