IInformacje o dziele:
sygn. tuszem p.d.: Lebenstein 81 | “Grand Canyon“
na odwrocie oprawy:
– p.g. dwie nalepki transportowe;
– nalepka: EXPO ZACHĘTA | VARSOVIE | 3/32,
– obok nalepka z napisem flamastrem: 19A,
– p.d. nalepka Zachęty z danymi obrazu i nr kat. 106
Obraz wystawiany:
– Jan Lebenstein, Galeria Zachęta, Warszawa IV-V 1992.
W kalendarium zamieszczonym w kat. wystawy Jan Lebenstein, Galeria Zachęta, Warszawa IV-V 1992, pod datą 1982 (sic!) widnieje informacja: „Podczas jednej z licznych podróży do U.S.A. wykonuje cykl pejzaży z Grand Canyon. Po latach praca wprost z natury.“ Istotnie, po kilku widokach z okresu studiów i tuż po nich, artysta nie malował „czystych“ krajobrazów; pejzaż jest – o ile występuje – tłem lub scenerią kompozycji figuralnej. W tymże katalogu, zamieszczone są reprodukcje dwóch innych pejzaży z Wielkiego Kanionu.
♣ do wylicytowanej ceny oprócz innych kosztów zostanie doliczona opłata wynikająca z prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymania wynagrodzenia zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 roku - o prawie autorskim i prawach pokrewnych (droit de suite)
Jan Lebenstein:
Jan Lebenstein (Brześć Litewski 1930 - Kraków 1999) w latach 1948-1954 studiował malarstwo w ASP w Warszawie pod kierunkiem prof. Eugeniusza Eibischa i Artura Nachta-Samborskiego. W 1955 wziął udział w wystawie w warszawskim Arsenale. Zaprzyjaźniony w czasie studiów z Mironem Białoszewskim, swą pierwszą wystawę indywidualną pokazał w 1956 w Teatrze na Tarczyńskiej. W 1959 zdobył Grand Prix de la Ville de Paris na I Biennale Młodych w Paryżu i w tym roku przeniósł się na stałe do Paryża. Po seriach "figur kreślonych" (na papierze milimetrowym) i "figur hieratycznych" z lat 1955-1958 maluje cykl "figur osiowych" (1958-1962), które wystawia w Paryżu i USA. Równolegle w 1960 zaczyna rysowane "karnety", rodzaj dziennika, który w przyszłości dostarczy motywów wykorzystanych w obrazach. W latach 1964-1965 maluje "Bestiarium", cykl fakturowych, archaizowanych stworów przypominających prehistoryczne wykopaliska. Bezpośrednio po nich wprowadza do swych obrazów postaci ludzkie i fantastyczne, odgrywające sceny ni to mitologiczne, ni to ze snu, często przesycone erotyką. W 1970 projektuje witraże dla Centre du Dialogue w Paryżu. W W 1971 otrzymuje obywatelstwo francuskie 1974 powstają gwasze inspirowane Folwarkiem zwierzęcym George'a Orwella. W latach 1976-1989 tworzy wyłącznie w technice gwaszu i pastelu, podejmując tematykę mitologiczną i zaczerpniętą z Biblii: cykle ilustracji do Księgi Hioba (wyd. 1979) i do Apokalipsy (wyd. 1986) w nowych przekładach Czesława Miłosza. W 1989 powraca do malarstwa olejnego (cykl "Pergamon"). Artysta otrzymał m. in. nagrodę Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego w 1976, Nagrodę Muzeum Archidiecezji Warszawskiej w 1985, Nagrodę im. Jana Cybisa w 1987.
Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
---|---|---|---|---|
2019-12-08 | 130 | 16 000 zł | - | N/A PLN USD EUR |