Agra Art | Aukcje

Aukcja Sztuki Dawnej - 18 października 2020

Obiekt w archiwum

[ status: zarchiwizowany ]
Tytuł:
PORTRET JESIENNY, 1911
Nr:
27971
Technika:
akwarela, pastel, ołówek, karton
Wymiary:
175.2 cm x 93.2 cm
Cena wywoławcza:
100 000 zł
Cena uzyskana:
116 000 zł

IInformacje o dziele:

akwarela, pastel, ołówek, karton naklejony na płótno, 175,2 x 93,2 cm

sygn. p.d.: T. Axentowicz | 911

 

Impresjoniści przyczynili się do renesansu techniki pastelu w Paryżu. Powrót ten umożliwił znakomity przemysł farbiarski we Francji, który dostarczył artystom pasteli wysokiej jakości o mocnych kolorach. Nic więc dziwnego, że i na krakowskiej Akademii wybuchła pastelowa gorączka. Pierwszym, którego pochłonęła był Leon Wyczółkowski, a Stanisław Wyspiański całkowicie porzucił inne sposoby malarskie. Axentowicz, nie zaniedbując jednocześnie malarstwa olejnego, również rozsmakował się w tej modnej wówczas technice. Axentowicz bez bojaźni przystąpił do pracy i sięgając granic możliwości jakie dawały pastele, osiągnął ogromny sukces. Jego portret Julianowej Fałatowej w czarnej sukni już w pierwszym dniu ekspozycji zachwycił hr. Raczyńskiego, który natychmiast zakupił go do swojej kolekcji. Jeszcze nieraz Axentowicz malował wielkoformatowe prace pastelowe, a jedną z nich prezentujemy obok.

Portret jesienny to pełen metafor pełnopostaciowy wizerunek młodej kobiety. Jesień jest sezonem zadumy nad minionym latem i nieuchronnie zbliżającą się zimą. Nie bez powodu artysta odszedł w tej kompozycji od ciepłych, słonecznych barw znanych z innych personifikacji jesieni, które bardziej przypominają babie lato. W tym obrazie Axentowicz ograniczył paletę kolorystyczną...

więcej

Teodor Axentowicz:

Teodor Axentowicz (Braszów w Siedmiogrodzie 1859 - Kraków 1938) – malarz, pastelista, litograf – był jednym z najbardziej znanych i cenionych malarzy polskich. Kształcił się w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium pod kierunkiem Gabriela Hackla, Aleksandra Wagnera, Gyuli Benczúra. Studia uzupełniał w Paryżu, gdzie następnie przebywał przez lat kilkanaście. Brał udział w paryskich Salonach; w 1890 otrzymał członkostwo Société Nationale des Beaux-Arts. W tym czasie wielokrotnie wyjeżdżał również do Londynu. W 1895 powrócił do kraju i zamieszkał na stałe w Krakowie, powołany na profesora tamtejszej Szkoły Sztuk Pięknych (od 1900 Akademii). W uczelni tej nauczał nieprzerwanie do 1934, dwukrotnie pełniąc funkcję rektora (lata 1910-11 oraz 1927-28). Był jednym z członków-założycieli Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”, członkiem wiedeńskiej „Secesji” i współpracownikiem jej pisma „Ver Sacrum”. Powodzenie przyniosły mu zwłaszcza idealizowane wizerunki wytwornych dam oraz wdzięczne portrety dziecięce. Malował też obrazy o tematyce rodzajowej; był jednym z pierwszych malarzy Huculszczyzny i Hucułów. Tworzył obrazy historyczne i kompozycje symboliczne związane z upływem czasu, przemijaniem, starością. We wczesnym, monachijskim okresie były to obrazy utrzymane w duchu akademickiego realizmu; na późniejszą twórczość artysty wywarło wpływ angielskie malarstwo XVIII w. oraz dzieła malarzy współczesnych - Boldoniego, Whistlera, Sargenta. Jego obrazy cechuje dekoracyjność, elegancja, świeżość subtelnej gamy kolorów i delikatna secesyjna stylizacja. Początkowo malował olejno i akwarelą, a po 1890 przede wszystkim mistrzowsko opanowaną techniką pastelu. Zajmował się ilustratorstwem i litografią, projektował plakaty wystaw „Sztuki”.

Data aukcji Nr kat Wywoławcza Uzyskana Zmień:
2020-10-18 35 100 000 zł 116 000 zł N/A PLN USD EUR