Agra Art | Aukcje

Aukcja Sztuki Współczesnej - 21 marca 2021

Obiekt w archiwum

[ status: zarchiwizowany ]
Tytuł:
BEZ TYTUŁU, 1973
Nr:
28539
Technika:
olej, płyta pilśniowa
Wymiary:
122 cm x 100 cm
Cena wywoławcza:
220 000 zł
Cena uzyskana:
330 000 zł

IInformacje o dziele:

sygn. na odwr. na płycie: BEKSIŃSKI 1973

 

Zdzisław Beksiński stał się znany szerszej publiczności na początku lat 70., kiedy zaczął tworzyć tzw. „pejzaże metaficzyczne“. Pierwsze obrazy tej serii zostały pokazane na słynnej wystawie „Oczekiwanie“ zorganizowanej przez Janusza Boguckiego w warszawskiej Galerii Współczesnej w grudniu 1972. Charakteryzowała je przede wszystkim ściszona, ciemna kolorystyka, występowanie posępnego pejzażu i desygnatów śmierci: trumien, nagrobków, szkieletów, potwornych postaci ze świata apokaliptycznych wizji. Malarska projekcja tych „dreszczowcowych“ treści spotkała się z żywym odzewem w ówczesnej prasie, a nawet na ich kanwie powstał dokument Rozmowa Mistrza ze śmiercią (reż. Franciszek Kuduk, 1973). Kilka kadrów filmu zajmuje „nasz“ obraz – wizerunek nadnaturalnej wielkości zmory prowadzącej na postronku bezbronną, nagą postać. Dzieło nosi wszelkie znamiona stylistyki znanej z „Oczekiwania“. Za ujętą en face, kroczącą wprost na widza parą roztacza się rozległe pustkowie z kłębowiskiem chmur rozstępującym się nad głową kreatury. Zimny blask pada na czarną pelerynę spiętą klamrą w kształcie czaszki, a między rozchylonymi połami materiału majaczy widok ukrzyżowanego, pięknego kobiecego ciała. Połączenie symbolu męczeństwa ze sferą seksualności sięgało jeszcze tworzonych w latach 60. rysunków sadomasochistycznych...

więcej

Zdzisław Beksiński:

Zdzisław Beksiński (Sanok 24 II 1929 - Warszawa 21 II 2005) studiował w latach 1947-1952 na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Był artystą samoukiem, który osiągnął niekwestionowaną pozycję w polskiej sztuce współczesnej, potwierdzoną obecnością jego prac na prestiżowych wystawach i w kolekcjach muzealnych. Początkowo zajmował się fotografią, którą interesował się od lat studenckich, po 1956 zyskując uznanie jako twórca fotogramów o estetyce opartej o efekty fakturowe. W latach 1958-1962 tworzył abstrakcyjne obrazy-reliefy o bogatej fakturze, głównie metalowe, będące odmianą malarstwa materii. Pod koniec tego okresu powstawały ażurowe formy o kształtach figur i pełnoplastyczne rzeźby w metalu. Kolejnym etapem jego twórczości były lata 1962-1974, kiedy poświęcał się głównie rysunkowi. W latach 60. rysował piórkiem i tuszem figuralne kompozycje odznaczające się karykaturalną deformacją postaci. Od końca lat 60. tworzył rysunki węglem i kredkami, będące monochromatyczną odmianą jego równoległej twórczości malarskiej. Od 1974 zajmował się niemal niepodzielnie malarstwem. Jego charakterystyczny styl bazował na perfekcji technicznej, której towarzyszyła niezwykłość wizji. Malował świat po katastrofie, naznaczony piętnem śmierci i rozpadu. Jego obrazy zaludniają postaci i stwory o ludzkich wprawdzie bądź zwierzęcych kształtach, lecz o cechach fantomów, automatów lub rozpadających się trucheł. Artysta nie nadawał swym obrazom i rysunkom tytułów (poza porządkującymi symbolami), akcentując w ten sposób swój brak zainteresowania dla literackiej strony przedstawień. Sam mówił, że malując całkowicie poddaje się wizji, „fotografuje“ ją. W ostatnich latach włączył do swego warsztatu artystycznego elektroniczne techniki generowania obrazu, które wykorzystywał do tworzenia komputerowych fotomontaży. Sztuka Beksińskiego, wielokrotnie wystawiana i omawiana, budzi skrajne emocje wśród znawców i publiczności.
Największa, systematycznie uzupełniana kolekcja jego prac w kraju znajduje się w Muzeum Historycznym w Sanoku, za granicą - w Paryżu, w posiadaniu Piotra Dmochowskiego, który od 1983 kolekcjonuje prace i promuje twórczość artysty. Zorganizował on wystawy indywidualne Beksińskiego m.in. w Galerie Valmay w Paryżu w 1985, 1986 i 1988 oraz stałą ekspozycję we własnej Galerie Dmochowski - Musée-galerie de Beksiński, istniejącej w latach 1989-1996. Jego też nakładem ukazały się monumentalne albumy artysty w 1988 i 1991.
W Polsce monografię Beksińskiego pióra Tadeusza Nyczka opublikowały Arkady w 1989 (II wydanie w 1992). Wiosną 2005 roku w Pałacu Opatów w Gdańsku Oliwie miała miejsce duża wystawa obrazów Beksińskiego, a dyrektor Muzeum w Sanoku Wiesław Banach wydał obszerną monografię artysty.

Od października 2016 w Nowohuckim Centrum Kultury w Krakowie na stałe zagościła wystawa 250 prac (obrazów, rysunków, fotografii) Zdzisława Beksińskiego z prywatnej kolekcji Anny i Piotra Dmochowskich. Natomiast od czerwca 2021 stała wystawa 30 obrazów Beksińskiego z kolekcji Dmochowskich prezentowana jest również w Muzeum Archidiecezji w Warszawie.

(zdjęcie:  Piotr Dmochowski, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=8960820 )
Data aukcji Nr kat Wywoławcza Uzyskana Zmień:
2021-03-21 120 220 000 zł 330 000 zł N/A PLN USD EUR