Cena uzyskana:
IInformacje o dziele:
63,2 x 48,8 cm (w świetle passe-partout)
sygn. l.d: Witkacy | 1933 XI | NP NTI; po prawej: T.B [w kółku]
Do obrazu dołączona ekspertyza Anny Żakiewicz z lutego 2021 r.
Portret Jadwigi Sobolewskiej z domu Błażejewicz (1900-1976) powstał w ramach działalności jednoosobowej Firmy Portretowej „S. I. Witkiewicz“. Artysta starannie opracował twarz kobiety o dużych niebieskich oczach, w zamyśleniu patrzącej lekko w bok. Gładko uczesane, lecz niepozbawione puszystości ciemne włosy z przedziałkiem po lewej są lekko podwinięte poniżej uszu. Ubiór modelki – suknia w ukośną ciemną kratę z ogromnym białym kołnierzem – został potraktowany bardziej szkicowo. Za to nietypowe jest tło. Portret był najwyraźniej wykonywany przy sztucznym świetle, stąd wielki czarny cień za plecami kobiety zrównoważony przez jasnobłękitną aureolę wokół jej głowy, co nie tylko nadaje całości lekkości, ale też umiejętnie podkreśla delikatną, jakby „nieziemską“ urodę modelki. W czasie portretowania Witkacy nie palił papierosów, ani nie pił alkoholu, o czym informują adnotacje poniżej sygnatury i daty (NP NTI). Portret został wykonany w Warszawie, bo tam Witkacy przebywał w listopadzie 1933 roku.
Nazwisko Sobolewskiej pojawia się kilkakrotnie w listach artysty do żony, m.in. 2 lutego 1934 roku: Gdybyś Ty zechciała się porozumieć z Sobolewską i pobierać od niej flotę, to byłoby...
Stanisław Ignacy Witkiewicz:
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Warszawa 1885 - Jeziory na Wołyniu 1939) uczył się w domu pod kierunkiem ojca, Stanisława Witkiewicza. W 1903 zdał maturę we Lwowie. W 1904 zaczął podróżować, m.in. do Wiednia, Włoch, Monachium, Paryża, Londynu. W latach 1904-1910 odbywał studia w ASP w Krakowie u prof. Józefa Mehoffera, przerywane okresami nauki u Władysława Ślewińskiego. W 1914 wyjechał z ekspedycją Bronisława Malinowskiego do Australii, stamtąd zaś wprost do Petersburga, gdzie po wybuchu I wojny światowej zaciągnął się do wojska rosyjskiego. W Rosji był świadkiem rewolucji bolszewickiej.
Po powrocie do kraju w 1918 został członkiem grupy „Formiści", z którą wystawiał w latach 1918-1922. W malarstwie tego okresu był najbliższy wcielenia w życie własnej teorii Czystej Formy, sformułowanej w czasie wojny (stosowała się ona również do dramatu). Obok Leona Chwistka był głównym teoretykiem ugrupowania. Po 1924 działał jako jednoosobowa „Firma Portretowa S. I. Witkiewicz’’ wykonująca portrety na zamówienie. Jednocześnie kontynuował twórczość literacką (dramaty, powieści) i filozoficzną, przede wszystkim zaś uprawiał spajającą wszystkie formy jego aktywności, docenioną dopiero u schyłku XX wieku „sztukę życia’’. Popełnił samobójstwo na początku II wojny światowej, nazajutrz po agresji sowieckiej na Polskę.
| Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
|---|---|---|---|---|
| 2021-03-21 | 73 | 130 000 zł | - | N/A PLN USD EUR |
