IInformacje o dziele:
sygn. p.d.: J Malczewski
Na odwrocie l.d. okrągła pieczęć zbiorów Marii Malczewskiej, a poniżej pieczęć z numerem: 194.
Do obrazu dołączona opinia dr Agnieszki Ławniczakowej z 1998 roku.
Obraz przedstawia żonę artysty stojącą u drzwi jego pracowni, znajdującej się na terenie parku przylegającego do dworu w Lusławicach. Było to ważne i często pojawiające się w twórczości artysty miejsce. W dworze mieszkały siostry Malczewskiego, a w parku znajdowała się jego letnia pracownia. Portret żony powstał zapewne na początku lat dwudziestych, a dokładniej – według wybitnej znawczyni twórczości Jacka Malczewskiego, dr Agnieszki Ławniczakowej – między rokiem 1922 a 1924.
Maria i Jacek Malczewscy pobrali się z miłości. Niestety niezgodność charakterów doprowadziła do rozłamu w ich małżeństwie pod koniec XIX wieku i mówiło się nawet o rozwodzie. Maria Malczewska była osobą twardo stąpającą po ziemi i pragnącą wygodnego życia. Chciała, by mąż otaczał ją opieką, był jej podporą w sprawach codziennych. Jacek Malczewski natomiast był człowiekiem nie posiadającym praktycznego podejścia do życia, który oczekiwał wsparcia od żony. Pragnął być podziwianym i uwielbianym, a Maria nie wykazywała zainteresowania jego pracą twórczą. Na przestrzeni kolejnych lat małżonkowie oddalali się od siebie coraz bardziej. W ich życie wkroczyła Maria Balowa, rudowłosa...
Jacek Malczewski:
Jacek Malczewski (Radom 1854 - Kraków 1929) - wybitny przedstawiciel malarstwa polskiego modernizmu, studia artystyczne rozpoczął w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, gdzie w latach 1872-1875 uczył się pod kierunkiem Feliksa Szynalewskiego, Władysława Łuszczkiewicza i Jana Matejki, do którego pracowni uczęszczał ponownie w latach 1877-1879. Następnie kształcił się w Paryskiej École des Beaux Arts u E. Lehmanna (1876-1877).
W 1880 podróżował do Włoch. W 1884-1885 wziął udział – jako rysownik – w naukowej ekspedycji Karola Lanckorońskiego do Pamfilii i Pizydii w Małej Azji. Wówczas był także w Grecji i we Włoszech. W latach 1885-1886 przebywał przez kilka miesięcy w Monachium. Po powrocie zamieszkał na stałe w Krakowie, skąd wyjeżdżał jeszcze do Monachium i do Włoch. W 1896-1900 uczył w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, a w latach 1911-1922 był profesorem i dwukrotnie rektorem krakowskiej Akademii. Lata 1914-1915 spędził w Wiedniu, w 1916 wrócił do Krakowa. W ostatnich latach życia przebywał głównie w Lusławicach i Charzewicach k. Zakliczyna. Był współzałożycielem Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka” (1897) oraz członkiem grupy „Zero” (1908).
We wczesnym okresie twórczości malował portrety, sceny rodzajowe i – przede wszystkim – obrazy o tematach związanych z martyrologią Polaków po powstaniu styczniowym (Śmierć Ellenai, Niedziela w kopalni, Na etapie, Wigilia na Syberii). Później, od lat dziewięćdziesiątych XIX wieku tworzył obrazy o treściach symbolicznych z przenikającymi się wątkami patriotycznymi, biblijnymi, baśniowymi, literackimi i alegoryczno-fantastycznymi.
Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
---|---|---|---|---|
2021-03-21 | 22 | 200 000 zł | 260 000 zł | N/A PLN USD EUR |