IInformacje o dziele:
sygn. p.g.: . 1911 . J Malczewski
na odwrocie, centralnie umieszczona pieczęć składu przyborów malarskich – firmy „Lefranc et Cie“: kotwica skrzyżowana z kaduceuszem pomiędzy literami L F (znak firmy Lefranc), a przy prawej krawędzi pieczęć z nr. 15 odnoszącym się do rozmiaru podobrazia.
Obraz pochodzi z przedwojennej kolekcji krakowskiego lekarza, w którego rodzinie pozostawał po dzień dzisiejszy. Nieznany dotychczas szerokiej publiczności Autoportret z wiosną przedstawiający artystę w habicie franciszkańskim przykładającego krzyż do piersi, jest kolejną zapowiedzią późniejsze go cyklu obrazów Moje życie (1914-1920). Jacek Malczewski, podobnie jak jego rodzice, był tercjarzem. Założony przez świętego Franciszka trzeci zakon dla osób świeckich dawał możliwość zakładania habitu, a nawet pochowania w nim zmarłego członka. Tak też uczynił Malczewski, zażyczył sobie by po śmierci do trumny odziano go w habit.
Malarz hołdował myśli Sokratesa, że prawdziwy filozof ćwiczy się w umieraniu za życia. Dowodem na to są liczne obrazy artysty poruszające ten trudny dla każdego człowieka temat. Jakże różny jest ten autoportret od prezentowanego przez nas w 2013 roku Autoportretu z kwiatem ostu, a namalowa nego przez artystę w tym samym roku. Tam Malczewski podjął temat losu i posłannictwa malarza. Ukazał siebie jako dumnego,...
Jacek Malczewski:
Jacek Malczewski (Radom 1854 - Kraków 1929) - wybitny przedstawiciel malarstwa polskiego modernizmu, studia artystyczne rozpoczął w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, gdzie w latach 1872-1875 uczył się pod kierunkiem Feliksa Szynalewskiego, Władysława Łuszczkiewicza i Jana Matejki, do którego pracowni uczęszczał ponownie w latach 1877-1879. Następnie kształcił się w Paryskiej École des Beaux Arts u E. Lehmanna (1876-1877).
W 1880 podróżował do Włoch. W 1884-1885 wziął udział – jako rysownik – w naukowej ekspedycji Karola Lanckorońskiego do Pamfilii i Pizydii w Małej Azji. Wówczas był także w Grecji i we Włoszech. W latach 1885-1886 przebywał przez kilka miesięcy w Monachium. Po powrocie zamieszkał na stałe w Krakowie, skąd wyjeżdżał jeszcze do Monachium i do Włoch. W 1896-1900 uczył w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, a w latach 1911-1922 był profesorem i dwukrotnie rektorem krakowskiej Akademii. Lata 1914-1915 spędził w Wiedniu, w 1916 wrócił do Krakowa. W ostatnich latach życia przebywał głównie w Lusławicach i Charzewicach k. Zakliczyna. Był współzałożycielem Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka” (1897) oraz członkiem grupy „Zero” (1908).
We wczesnym okresie twórczości malował portrety, sceny rodzajowe i – przede wszystkim – obrazy o tematach związanych z martyrologią Polaków po powstaniu styczniowym (Śmierć Ellenai, Niedziela w kopalni, Na etapie, Wigilia na Syberii). Później, od lat dziewięćdziesiątych XIX wieku tworzył obrazy o treściach symbolicznych z przenikającymi się wątkami patriotycznymi, biblijnymi, baśniowymi, literackimi i alegoryczno-fantastycznymi.
Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
---|---|---|---|---|
2021-06-13 | 21 | 600 000 zł | 860 000 zł | N/A PLN USD EUR |