-
M. Samlicki, Józef Mehoffer. Seria: Współczesne malarstwo polskie z. IV., nakł. Księgarni J. Czerneckiego w Wieliczce, [ok. 1912], Druk W.L. Anczyca i Spółki, Kraków, Il. s. nlb.
-
Wnętrze mieszkania artysty malarza Józefa Mehoffera w Krakowie (Narodowe Archiwum Cyfrowe, sygn. 1-K-4285-8)
22.
IInformacje o dziele:
sygn. p.g.: JM
Na górnej listwie krosien malarskich numer: MNK ND 10500
Pochodzenie:
– Własność artysty;
– Kolekcja dr. Zbigniewa Mehoffera, Kraków;
– Depozyt Muzeum Narodowego w Krakowie, wł. Ryszarda Mehoffera;
– Kolekcja prywatna, Warszawa.
Obraz wystawiany, reprodukowany i opisany:
– Katalog III. wystawy Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka“, Kraków 1899, 19 VI - 19 VII, s. 4, il (litografia wg obrazu);
– [Samlicki Marcin], Józef Mehoffer. Seria: Współczesne malarstwo polskie z. IV., nakł. Księgarni J. Czerneckiego w Wieliczce, [ok. 1912], Druk W.L. Anczyca i Spółki, Kraków, Il. s. nlb.;
– Wnętrze mieszkania artysty malarza Józefa Mehoffera w Krakowie. Fragment wnętrza, 1938, fotografia, Narodowe Archiwum Cyfrowe, sygn. 1-K-4285-8;
– Helena Blum, Zofia Tobiaszowa, Zofia Kucielska, Józef Mehoffer. Katalog wystawy zbiorowej, XI – XII 1964, Muzeum Narodowe w Krakowie, Kraków 1964, s. 66, nr 19;
– Józef Mehoffer. Opus Magnum, Muzeum Narodowe w Krakowie 2000, red. naukowa Jerzy Żmudziński, s. 21 ( il.), s. 69;
– Józef Mehoffer. Un peintre symboliste...
Józef Mehoffer:
Józef Mehoffer (Ropczyce 1869-Wadowice 1946) - malarz, grafik, scenograf i pedagog; obok Stanisława Wyspiańskiego był najwybitniejszym polskim twórcą witraży i polichromii. Uczeń Jana Matejki i uczelni paryskich - Ecolé des Beaux Arts i Accadémie Colarossi - swą drogę twórczą rozpoczął w latach 1889-1891 od pracy nad polichromią Kościoła Mariackiego w Krakowie (pod kierunkiem Matejki). W roku 1895 otrzymał I nagrodę na międzynarodowym konkursie na witraże do kolegiaty we Fryburgu w Szwajcarii (ich realizacja trwała aż do 1934). W latach następnych otrzymywał różne inne zamówienia na witraże i polichromie, m.in. dla katedry na Wawelu i w Płocku, katedry Ormiańskiej we Lwowie, dla kościołów w Opawie, Onnes w Szwajcarii, w Jutrosinie, we Włocławku czy Przemyślu (nie wszystkie zrealizowane). Był wybitnym reprezentantem sztuki secesji. Tworzył dekoracyjnie traktowane portrety, w tym autoportrety i portrety żony, a także obrazy o zabarwieniu rodzajowym, które w latach 1895-1917 zyskiwały wymowę kompozycji symbolicznych. Malował także pejzaże łączące secesyjną dekoracyjność ze zdobyczami impresjonizmu. Z mistrzowską biegłością posługiwał się różnymi technikami - olejem, temperą, akwarelą i gwaszem - zajmował się także grafiką. Ostatnia wielka wystawa dzieł artysty, zatytułowana Opus magnum, odbyła się w roku 2000 w Muzeum Narodowym w Krakowie.
Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
---|---|---|---|---|
2024-10-13 | 22 | 230 000 zł | - | N/A PLN USD EUR |