133.
IInformacje o dziele:
sygn. oł. pod ryc. l.: 56/80, p.: M. Abakanowicz 85
W 1985 r., na zaproszenie Fundacji Giuliano Gori z Florencji, Magdalena Abakanowicz wykonała i zaaranżowała w przestrzeni jedną ze swych najbardziej znanych realizacji plenerowych, którą zatytułowała Katarsis. W parku rzeźb otaczającym Villa Celle w Santomato k. Pistoi w Toskanii stanął „tłum“ 33 antropomorficznych form przypominających stele nagrobne, o wysokości ok. 3 m każda. Artystka określała je mianem „ludzi-drzew“ i „ludzi-trumien“.
Kształty figur odnajdujemy w towarzyszących realizacji rzeźbiarskiej wydawnictwach. Książka z tekstem Pierre’a Restany’ego Abakanowicz. Katarsis wyszła nakładem Edizioni della Bezuga we Florencji w 1987. Teka graficzna, zawierająca 6 prac wykonanych w technice miękkiego werniksu, planszę tytułową i kolofon, wyszła tamże w listopadzie 1986 w nakładzie 120 egzemplarzy. Wreszcie w tej samej oficynie florenckiej zostały odbite inne wersje grafik z teki, różniące się od nich szczegółami, m.in. oferowana kompozycja. Jako luźne grafiki były one osobno sygnowane i numerowane.
♣ do wylicytowanej ceny oprócz innych kosztów zostanie doliczona opłata wynikająca z prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymania wynagrodzenia zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 roku - o prawie autorskim i prawach...
Magdalena Abakanowicz:
Magdalena Abakanowicz (Falenty k. Warszawy 20 VI 1930 - Warszawa 20. IV 2017) studiowała w Gdańsku (1949-1950) i w warszawskiej ASP (1950-1954). Wykładała w PWSSP w Poznaniu (1965-1990). Od pocz. lat 60. zajmowała się tkaniną unikatową, tworząc autorskie formy przestrzenne, nazwane od jej nazwiska „abakanami“. W 1965 zdobyła Złoty Medal na II Międzynarodowym Biennale Tkaniny w Sao Paulo. W latach 70. zaczęła tworzyć cykle figuralne z juty utwardzanej żywicą: „Alteracje“ (od 1974), „Plecy“ (1976-80), „Embriologia“ (1978-80), "Tłumy" (od 1986). Od lat 80. artystka uprawia rzeźbę plenerową, używając drewna, gliny, kamienia i odlewów (grupy „Tłum“, „Katharsis“ w prywatnej kolekcji we Włoszech, „Negev“ - 7 kolosalnych kamiennych kół w parku Israel Museum w Jerozolimie). W 1987 zaczęła pracę nad „Grami wojennymi“, wielkimi formami przypominającymi pociski, konstruowanymi z naturalnego drewna i żelaza. Od 1991 rozwija koncepcję „architektury arborealnej“, pierwotnie projektowanej jako przedłużenie osi La Defense w Paryżu, którą propaguje jako rozwiązanie problemów wielkich aglomeracji. Uczestniczyła w najważniejszych przeglądach sztuki współczesnej, jak Biennale w Sao Paulo (1965, 1979), Biennale w Wenecji (1968, 1980) i in. Jest laureatką wielu polskich i zagranicznych nagród.
| Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
|---|---|---|---|---|
| 2025-12-14 | 133 | 11 000 zł | - | N/A PLN USD EUR |
