August Rieper był znanym i cenionym malarzem martwych natur, wnętrz, portretów, aktów i pejzaży. Pierwsze lekcje rysunku pobierał w Szkole Rzemiosła w Hamburgu. W roku 1884 wyjechał do Monachium i kształcił się w tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych, pod kierunkiem Friedricha Augusta Kaulbacha i Rudolfa Seitza. Równocześnie samodzielnie studiował dawne malarstwo mistrzów weneckich i niderlandzkich. Debiutował na wystawie w roku 1887, a pokazane wówczas martwe natury i kompozycje figuralne zyskały pochwały starszych, uznanych artystów i zwróciły uwagę krytyki. Z początkiem lat dziewięćdziesiątych Rieper zaczął malować nastrojowe wnętrza mieszczańskich salonów, w których spokojnie bytują ich łagodni mieszkańcy. Kilka podobnych prac zakupiono do zbiorów cesarskich i do zbiorów arcyksięcia Franciszka Ferdynanda, austriackiego następcy tronu. W latach 1900 – 1905 Rieper malował jeszcze akty i pejzaże, a równocześnie zajmował się rysunkiem i litografią.