Cena uzyskana:
IInformacje o dziele:
Portretowany Józef Fedorowicz (1893-1963), popularny „Pimek” lub „Halny Wiatr”, w latach międzywojennych był jedną z najbarwniejszych postaci Zakopanego. Od 1922, przez 40 lat prowadził stacją meteorologiczną, a jego prognozy pogody bywały tematem wielu żartów. W latach dwudziestych był współzałożycielem i aktorem Teatru Formistycznego; grał m.in. Ryszarda III w sztuce Witkacego „Nowe wyzwolenie”. Obdarzony niecodziennym poczuciem humoru, świetny bridżysta i uroczy oryginał był powszechnie lubiany. Wspominany jest w wielu pamiętnikach zakopiańskich, bo „całe Zakopane go znało i nie tylko z racji urzędowego przepowiadania pogody, ale i z dziwactw, jak np. sposobu wychodzenia z domu. Zawsze przyczajał się za węgłem, wystawiał na zwiady kudłaty łeb, nakryty nieodstępnym beretem, i dopiero po zlustrowaniu przedpola śmiało wychodził. [...] Pimek był urodzonym aktorem, a przy tym kawalarzem. Zakładał się np. z bywalcami Karpowicza, że jutro będzie na pewno śliczna pogoda, choć dziś leje jak z cebra, a znów u Trzaski, że jutro dalej będzie lało. No i zależnie od stanu pogody następnego dnia pokazywał się u Karpowicza albo u Trzaski, witany jako nieomylny znawca wszechmeteorologii i zapraszany na wódkę, póki nie odkryto szybko na czym polegał dowcip” (M.Maurizio-Abramowicz, Zakopiańskie wspominki, Kraków 1985). Witkacy, zaprzyjaźniony z Fedorowiczem kilkakrotnie portretował...
Stanisław Ignacy Witkiewicz:
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Warszawa 1885 - Jeziory na Wołyniu 1939) uczył się w domu pod kierunkiem ojca, Stanisława Witkiewicza. W 1903 zdał maturę we Lwowie. W 1904 zaczął podróżować, m.in. do Wiednia, Włoch, Monachium, Paryża, Londynu. W latach 1904-1910 odbywał studia w ASP w Krakowie u prof. Józefa Mehoffera, przerywane okresami nauki u Władysława Ślewińskiego. W 1914 wyjechał z ekspedycją Bronisława Malinowskiego do Australii, stamtąd zaś wprost do Petersburga, gdzie po wybuchu I wojny światowej zaciągnął się do wojska rosyjskiego. W Rosji był świadkiem rewolucji bolszewickiej.
Po powrocie do kraju w 1918 został członkiem grupy „Formiści", z którą wystawiał w latach 1918-1922. W malarstwie tego okresu był najbliższy wcielenia w życie własnej teorii Czystej Formy, sformułowanej w czasie wojny (stosowała się ona również do dramatu). Obok Leona Chwistka był głównym teoretykiem ugrupowania. Po 1924 działał jako jednoosobowa „Firma Portretowa S. I. Witkiewicz’’ wykonująca portrety na zamówienie. Jednocześnie kontynuował twórczość literacką (dramaty, powieści) i filozoficzną, przede wszystkim zaś uprawiał spajającą wszystkie formy jego aktywności, docenioną dopiero u schyłku XX wieku „sztukę życia’’. Popełnił samobójstwo na początku II wojny światowej, nazajutrz po agresji sowieckiej na Polskę.
| Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
|---|---|---|---|---|
| 2001-12-16 | 63 | 17 000 zł | - | N/A PLN USD |
