Józef Jarema  (Stary Sambor 1900 - Monachium 1974) był starszym bratem Marii Jaremy, malarki i graficzki, współzałożycielki pierwszej i drugiej Grupy Krakowskiej. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w latach 1918-1924. Wspólnie z kapistami wyjechał w 1924 do Paryża, wystawiał z nimi (Galerie Zak, Paryż 1930; Galerie Moos, Genewa 1931) i podobnie jak inni członkowie grupy wrócił do kraju w 1931. W Krakowie podjął współpracę z „Głosem Plastyków”. W 1934 stał się współzałożycielem eksperymentalnego teatru Cricot, napisał dlań kilka utworów dramatycznych. W czasie II wojny światowej przez Rumunię dotarł do armii polskiej na Zachodzie, z którą przeszedł szlak bojowy do Włoch. Pozostał tam po zakończeniu wojny. W 1945 był współorganizatorem miedzynarodowego ugrupowania Art Club w Rzymie. W 1950 przeniósł się do Nicei, gdzie wraz z żoną, malarką Marią Sperling prowadził warsztat tkacki. Odtąd równolegle z malarstwem tworzył tkaniny, które eksponował na wystawach, m.in. na Międzynarodowym Biennale Tkaniny w Lozannie.