Cena uzyskana:
IInformacje o dziele:
u góry pośrodku: Spotkanie z jednorogiem w Górach Skalistych
Po powrocie z Rosji, gdzie spędził lata pierwszej wojny światowej, Witkacy przystąpił do grupy Formistów i do roku 1924 tworzył – obok portretów – kompozycje fantastyczne malowane olejem bądź pastelami. Przedstawiały one dziwaczne sceny z udziałem postaci ludzkich oraz zwierząt i były przeważnie opat-rzone literackimi, metaforycznymi i często absurdalnymi tytułami.
"Spotkanie z jednorogiem..." to pogoń mężczyzny za trzema kobietami z udziałem jednorożca, mitycznego i tajemniczego stworzenia będącego symbolem niewinności. Jak głosi legenda – myśliwi przyprowadzali młodą dziewicę w pobliże tego zwierzęcia, które kładło się u jej stóp i tylko wtedy mogło być ujęte żywcem. W kompozycji Witkacego jest odwrotnie – to jednorożec zdaje się być sojusznikiem mężczyzny ścigającego wymykające się kobiety w dzikim pejzażu trudno dostępnych Gór Skalistych. Praca ta zawiera, więc typowy dla artysty wątek przewrotności natury kobiecej, z którą musi sobie jakoś poradzić słabszy i skazany na obcowanie z nią mężczyzna.
Jednorożec to także nazwa jednego z gwiazdozbiorów równikowych (Monocerus), zimą widzianego także w Polsce. Witkacy interesował się astronomią i od roku 1917 tworzył serię kompozycji o tej tematyce. "Spotkanie z jednorogiem..." prawdopodobnie nawiązuje do tego cyklu.
Kompozycja pierwotnie należała do Anny i Tadeusza...
Stanisław Ignacy Witkiewicz:
Stanisław Ignacy Witkiewicz (Warszawa 1885 - Jeziory na Wołyniu 1939) uczył się w domu pod kierunkiem ojca, Stanisława Witkiewicza. W 1903 zdał maturę we Lwowie. W 1904 zaczął podróżować, m.in. do Wiednia, Włoch, Monachium, Paryża, Londynu. W latach 1904-1910 odbywał studia w ASP w Krakowie u prof. Józefa Mehoffera, przerywane okresami nauki u Władysława Ślewińskiego. W 1914 wyjechał z ekspedycją Bronisława Malinowskiego do Australii, stamtąd zaś wprost do Petersburga, gdzie po wybuchu I wojny światowej zaciągnął się do wojska rosyjskiego. W Rosji był świadkiem rewolucji bolszewickiej.
Po powrocie do kraju w 1918 został członkiem grupy „Formiści", z którą wystawiał w latach 1918-1922. W malarstwie tego okresu był najbliższy wcielenia w życie własnej teorii Czystej Formy, sformułowanej w czasie wojny (stosowała się ona również do dramatu). Obok Leona Chwistka był głównym teoretykiem ugrupowania. Po 1924 działał jako jednoosobowa „Firma Portretowa S. I. Witkiewicz’’ wykonująca portrety na zamówienie. Jednocześnie kontynuował twórczość literacką (dramaty, powieści) i filozoficzną, przede wszystkim zaś uprawiał spajającą wszystkie formy jego aktywności, docenioną dopiero u schyłku XX wieku „sztukę życia’’. Popełnił samobójstwo na początku II wojny światowej, nazajutrz po agresji sowieckiej na Polskę.
| Data aukcji | Nr kat | Wywoławcza | Uzyskana | Zmień: |
|---|---|---|---|---|
| 2005-09-25 | 74 | 25 000 zł | 50 000 zł | N/A PLN USD |
