sygn. l.d.: J. SOBEL | 1958

na odwr. na płótnie napis: 1958/100 [100 zamalowane], na lewej i górnej listwie napis: 120 – S, na górnej listwie nalepka DOYLE NEW YORK

Prezentowany obraz Judyty Sobel powstał w połowie lat 50. ub. wieku, w czasie zaliczanym do najlepszego i najbardziej płodnego w jej twórczości. Jest esencją przemyśleń i efektem uformowania się własnego przekazu artystycznego. Wykształcona w łódzkiej szkole słynącej z awangardowej tradycji, jeszcze jako studentka wzięła udział w I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w krakowskim Pałacu Sztuki. Wystawiali tam najlepsi i najodważniejsi. Szybko jednak wystawę zamknięto i nastał w sztuce okres socrealizmu, w którym Judyta Sobel nie mogła się odnaleźć. Wyjechała do Izraela a następnie zamieszkała w Nowym Jorku. Nieustannie tworząc, ostatecznie w Stanach Zjednoczonych wyzwoliła się z wpływów szkoły Strzemińskiego. Prace jej nabierają bogatego koloru i światła, forma jest niekiedy na pograniczu deformacji. Nawiązuje do sztuki tradycyjnej, której korzeni szukać należy w postimpresjonizmie. Niekiedy w jej malarstwie widoczne są wpływy polskiego koloryzmu.

Tematem obrazów są głównie pejzaże i jasne wnętrza, jak przedstawiony do zakupu obraz noszący typowe cechy jej artystycznego warsztatu.

♣ do wylicytowanej ceny oprócz innych kosztów zostanie doliczona...