Jehudo Epstein pochodził z rodziny polsko-żydowskiej. Naukę malarstwa rozpoczął w Szkole Rysunkowej w Wilnie, a następnie studiował w wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych. Po ukończeniu nauki osiadł na stałe w Wiedniu. W roku 1894 za obraz Saul i Dawid uzyskał stypendium fundacji Michaela Beerschena i zwiedził Włochy. Ponownie wyjeżdżał do rego kraju w 1900. Swoje obrazy wystawiał w Wiedniu, a także w Dreźnie (1912), Berlinie (1909 i 1913) i Düsseldorfie (1913). Malował sceny biblijne, rodzajowe, pejzaże, rzadziej portrety. Współcześni mu krytycy porównywali jego twórczość z pracami Maxa Liebermanna, Lessera Ury, Josefa Israelsa.